(Pelin Aydın – Gaia Dergi / 2 Eylül 2015)
“Hayır, dünyayı özgürlük kurtarmayacak, herkes tek bir dine inanırsa dünya kurtulmayacak, teknolojiden çıldıracak hale gelirsek dünya kurtulmayacak. Eğer şimdi toplanıp dünyanın en zarar verici patlayıcısı üstünde çalışıp Beyaz Saray’ı havaya uçurursak dünyada hiçbir şey değişmeyecek. Çünkü dünyada eksik olan tek bir şey var, sevgi…” –John Lennon
Yıllardır, yüzyıllardır bağırıyorlar “barış” diye. “Hayal et” diyorlar; dinler, inançlar, açlık ve savaşlar olmasın, bütün insanların barış içinde yaşadığını hayal et diye söylenip duruyorlar. Kara listeye alınan, mimlenen, barışa şarkılar yazdı diye işkence gören, hatta öldürülenleri de var. Her şeye rağmen umut dolmak, yüreğimize çiçekler açtırmak için savaşı hiç sevmeyen, barışı ve kardeşliği kucaklayan en mis şarkıları dinlemek ister misiniz?
Geçmişten beri savaşlara sebep olan, savaşları körükleyen nedenlerin başını din, dil, ırk, millet kavramlarıyla yoğrulmuş kötülükler çekiyor.
Farklı milletlerden, farklı dinlerden insanlar bir araya gelip müzik yapabilir. Yaptıkları bu müziği milyonlarca insan dinleyip belki de aynı şeyi düşünecektir. Barış özlemiyle, insan sevgisiyle dolacaklardır. Müziğin evrenselliğinden bahsederiz ya, tam da bu sanırım. Kimlikleri fark etmeksizin milyonlarca insanın “Imagine” dinlerken gözleri dolabilir, fikirleri de değişebilir.
Pete Seeger ritimlerin gezegeni kurtarabileceğini söylerdi. İnsan değişince dünya da değişir. Müzik tam da bu yüzden hep susturulmak istenir.
“Müzik insanı önce kendisiyle, sonra da diğer insanlar ve evren ile bütünleştiren en etkili araç ya da en kısa yoldur.” -Inayat Khan
Bir şeylerin taraftarı olmaktan arınmaya davet niteliğinde. Herkesin kendini bir tarafı tutmak zorunda hissettiği için birbiriyle savaştığını söyleyip, “Barışa bir şans verin” diyor John Lennon ve Yoko Ono.
